DNK analiza otkrila poreklo misterioznih Tarimskih mumija.Nova studija poništava pretpostavke stare više od jednog veka o poreklu praistorijskog kineskog naroda.
Misteriozne Tarimske mumije otkrivene u kineskom regionu Sinkjang su relikti jedinstvene kulture bronzanog doba koje potiču od starosedelaca, a ne od udaljenih grana ranih Indoevropljana, kaže novo genetsko istraživanje.Nova studija poništava pretpostavke stare više od jednog veka o poreklu praistorijskog naroda Tarimskog basena. Njihovi očuvani ostaci, isušeni u pustinji, sugerisali su mnogim arheolozima da potiču od Indoevropljana koji su migrirali u ovaj region pre oko 2000. godine pre nove ere.
Pojedini antropolozi su smatrali da prirodno mumificirani ostaci imaju neazijske crte lica a činilo se da neke od mumija imaju crvenu ili svetlu kosu. Takođe su bile obučene u odeću od vune, filca i kože koja je bila neuobičajena za ovaj kraj.
Loulanska lepotica (Wikipedia)
Najnovije istraživanje pokazuje da su drevni stanovnici Tarimskog basena bili genetski izolovana grupa koja naizgled nije povezana ni sa jednim od susednih naroda. „Zagonetne su nam od trenutka kada su otkrivene”, rekla je za Live Science koautorka studije Kristina Variner, antropolog sa Univerziteta Harvard u Masačusetsu i iz Instituta Maks Plank u Nemačkoj. „Imamo toliko pitanja, jer su mnogi aspekti njihovog postojanja jedinstveni, zbunjujući i kontradiktorni. A sada nam najnovija otkrića otvaraju isto toliko pitanja koliko su nam dala i dogovora. Ispostavilo se da su neke od vodećih ideja bile netačne, pa sada moramo da počnemo da gledamo u potpuno drugom pravcu.”
Komšijske mumije
Evropski istraživači su početkom 20. veka. u pustinjama današnje zapadne Kine pronašli prve Tarimske mumije. Nedavna istraživanja su se fokusirala na mumije iz kompleksa grobnica Sjaohe (groblje male reke) na istočnoj ivici pustinje Taklamakan. Pojedini antropolozi su smatrali da prirodno mumificirani ostaci imaju neazijske crte lica a činilo se da neke od mumija imaju crvenu ili svetlu kosu. Takođe su bile obučene u odeću od vune, filca i kože koja je bila neuobičajena za ovaj kraj.
Sada se čini da su ove mumije u potekle od Drevnih severnih Evroazijaca (ANE), nekada široko rasprostranjene populacije pleistocena koja je uglavnom nestala pre oko 10.000 godina, nakon završetka poslednjeg ledenog doba.
Tarimska kultura je bila bogata. Narod je svoje mrtve često sahranjivao u drvenim sanducima u obliku čamaca i obeležavao grobove uspravnim motkama i obeležjima u obliku vesala. Neki ljudi su sahranjeni s komadima sira oko vrata – verovatno kao hrana za zagrobni život.Ovi detalji su nekim arheolozima sugerisali da su ove mumije potomci indoevropskih ljudi koji su tamo migrirali s nekog drugog mesta – možda iz južnog Sibira ili sa planina Centralne Azije. Izvesni naučnici su spekulisali da su govorili ranim oblikom toharskog, izumrlog indoevropskog jezika koji se govorio u severnom delu regiona posle 400. godine.
Ali nova studija ukazuje da su te pretpostavke bile netačne. DNK ekstrahovan iz zuba 13 najstarijih mumija sahranjenih u Sjaoheu pre oko 4.000 godina pokazuje da nije bilo genetskog mešanja sa susednim narodima, rekao je koautor studije Čunvan Dženg, genetičar sa Nacionalnog univerziteta u Seulu u Južnoj Koreji.Umesto toga, sada se čini da su ove mumije u potekle od Drevnih severnih Evroazijaca (ANE), nekada široko rasprostranjene populacije pleistocena koja je uglavnom nestala pre oko 10.000 godina, nakon završetka poslednjeg ledenog doba.
ANEgenetika preživljava samo delimično u genomima nekih današnjih populacija, posebno među starosedeocima u Sibiru i Americi, napisali su istraživači.
Drevna raskrsnica
Studija takođe upoređuje DNK mumija Tarimskog basena s pustinjskim mumijama približno iste starosti koje su otkrivene u Džungarijskoj oblasti na severu Sinkjanga, na suprotnoj strani planinskog lanca Tjenšan koji deli region.Ispostavilo se da je drevni narod Džungarije, za razliku od naroda Tarimskog basena, poticao od domorodačkih ANEi stočara sa altajsko-sajanskih planina u južnom Sibiru zvanih Afanasijevo, koji su imali jaku genetsku vezu s ranim indoevropskim narodom Jamnaja na jugu Rusije, napisali su istraživači.
Verovatno su se stočari Afanasijevo kulture pomešali s lokalnim lovcima-sakupljačima u Džungariji, dok su Tarimci zadržali svoje originalno ANEporeklo, izjavio je Čunvan Dženg.Međutim, nije poznato zašto su stanovnici Tarimskog basena ostali genetski izolovani, a stanovnici Džungarije nisu. „Pretpostavljamo da je surovo okruženje Tarimskog basena možda stvorilo prepreku u protoku gena, ali u ovom trenutku ne možemo da budemo sigurni.”
Međutim, čini se da pustinjsko okruženje nije odvajalo stanovnike Tarimskog basena od trgovine i kulturne razmene sa mnogo različitih naroda. Tarimski basen je u bronzanom dobu već bio raskrsnica između Istoka i Zapada, i to će ostati hiljadama godina.Između ostalog, usvojili su praksu uzgoja goveda, koza i ovaca i uzgoja pšenice, ječma i prosa, dodao je Čunvan Dženg.Studija je objavljena 27. oktobra u časopisu Nature.
(Izvor Nacionalna geografija)
