Nekadašnje rimsko naselje Baja bilo je omiljeno odmaralište Cezara, Nerona i Kaligule danas se među ruševinama može videti jedinstveno drvo.
Na severozapadnoj obali Napuljskog zaliva nalazi se delimično potopljen rimski grad Baja, nezvanično poznat kao „grad greha”.Kako naučnici tvrde ovo, i dalje aktivno vulkansko područje, nekada je bilo popularno letovalište rimskih aristokrata u kom su svoje vile imali i Cezar, Neron i Kaligula.Arheolozi smatraju da je Baja doživelaprocvat nakon pada Rimske republike, kada najbogatije aristokrate Rima biraju ovo mesto umesto Kaprija da u njemu grade svoje velelepne vile. Iskopavanjima je potvrđeno da je većina njih izgrađena u vremenskom periodu od 100. godine p.n.e.do 500. godine nove ere duž prirodnih terasa koje se nižu iznad obale mora.Pesnik Sekst Propercije opisuje Baju kao „brlog razvratnosti i poroka”, gde su se stanovnici i gosti prepuštali zabavama na plaži i dugim opijanjima. Tokom vekova Baja je uništavana nekoliko puta, da bi do 16. veka bila skroz napuštena i prepuštena zaboravu.
Danas se ostaci ovog nekada luksuznog letovališta sa vilama mogu videti u modernom gradu Bakoli, zajedno sa jednim neuobičajenim fenomenom. Među ruševinama Baje, posetioci mogu da vide i veliko drvo smokve koje raste nadole sa plafona niše. Iako prizori drveća koja rastu iz ruševina nisu neuobičajena, drveće koje raste naopako jeste neočekivan i jedinstven prizor. Obična smokva, Ficus carica, poreklom je sa Mediterana i iz zapadne Azije, ali ona se danas može naći u svim delovima sveta. Naučnici sugerišu da je smokva bila jedna od prvih biljaka koje su ljudi kultivisali, a i da je bila veoma rasprostranjena u staroj Grčkoj i kod Rimljana.
Iako biljka više voli suva i sunčana mesta, ona prema tvrdnjama naučnika može da izraste i na najnegostoljubivijim terenima sve dok tamo postoji i najmanji izvor vode. Naučnici zbog toga pretpostavljaju da u niši postoji izvor vode koji navodnjava drvo koje krasi svod nekadašnje privatne vile cara Nerona. Uprkos tome što naučnici nisu sigurni na koji način je drvo tamo zapravo dospelo, ona iz godine u godinu nastavlja da raste i rađa smokve.
(Izvor Naconalna geografija)
