Dugo se mislilo da su meteoriti isporučili potrebne elemente da se život pojavi na Zemlji.
Prema novom istraživanju, milioni udara groma možda su upravo ono što je trebalo da započne život na Zemlji jer je jedan od ključnih sastojaka potrebnih za život kakav znamo fosfor.Rezultati govore da je mnoštvo udara gromova koji su se dogodili dok je naša planeta bila mlada, pre četiri milijarde godina, možda otključalo potrebnu količinu fosfora da stvori temelje za život.
Fosfor je potreban molekulama koji čine osnovne ćelijske strukture i ćelijske membrane, pa čak i čini fosfatnu okosnicu DNK i RNK, rekao je Bedžamin Hes, autor studije i student postdiplomskih studija na Univerzitetu Jejl, na Odseku za nauke o planeti. „Većina fosfora na ranoj Zemlji zarobljena je u mineralima koji su u osnovi netopivi i nereaktivni, što znači da se od njih ne mogu stvarati biomolekuli potrebni za život. Udari groma pružaju novi mehanizam za stvaranje fosfora u obliku koji može stvoriti važna jedinjenja za život”, rekao je on.Studija je objavljena u časopisu Nature Communications.
„Munja je mehanizam koji se ne mora vremenom smanjivati kao što to obično čine opšteprihvaćeni izvori, meteoriti. Ovaj mehanizam može biti vrlo važan za razmatranje formiranja života na planetama sličnim Zemlji nakon što su udarci meteorita postali retki.”
Dugo se mislilo da su meteoriti isporučili potrebne elemente da se život pojavi na Zemlji. Poznato je da meteoriti sadrže schreibersite,mineral fosfora koji se može otopiti u vodi. Da se dovoljno njih obrušilo, taj schreibersitemogao je pružiti pravu količinu fosfora.Međutim, život je započeo pre 3,5 do 4,5 milijardi godina i tada je manje meteorita uticalo na Zemlju. Schreibersite ima još jedan izvor nazvan fulgurit, inače poznat kao staklo koje nastaje kada grom udari o tlo.Utvrđeno je da fulgurit sadrži fosfor oslobođen iz površinskih stena da i otopiv.
„Munja je mehanizam koji se ne mora vremenom smanjivati kao što to obično čine opšteprihvaćeni izvori, meteoriti”, dodao je Hes. „Ovaj mehanizam može biti vrlo važan za razmatranje formiranja života na planetama sličnim Zemlji nakon što su udarci meteorita postali retki”. Grom je, takođe, bio predmet zanimanja naučnika kada su razmišljali o životu na ranoj Zemlji, jer dovodi do stvaranja gasova poput azotovih oksida, koji su takođe imali ulogu u nastanku života.
Bendžamin Hes i kolege istraživači koristili su ovo postojeće istraživanje da bi proučili brzinu munje na ranoj Zemlji. Danas na našoj planeti bude oko 560 miliona udara munja godišnje. Na ranoj Zemlji taj je broj iznosio između 1 i 5 milijardi godišnje.Tokom milijardu godina to je moglo dovesti do jednog kvintiliona udara groma – i mnogo fosfora.Munje su udarale češće na ranoj Zemlji jer je u atmosferi bilo više ugljen-dioksida. Ugljen-dioksid doprinosi globalnoj temperaturi, a viša globalna temperatura uzrokuje češće i intenzivnije grmljavinske oluje, rekao je Hes.Nivoi ugljen-dioksida povišeni su na ranoj Zemlji nakon što se telo veličine Marsa zabilo u Zemlju da bi stvorio Mesec pre 4,5 milijarde godina. Ovo je, takođe, oslobodilo zantne količine gasova iz Zemlje, poput ugljen-dioksida – koji su se potom zarobili u atmosferi i doveli do novih munja, objašnjava on.
„Naš prijedlog da su udari groma bili značajan mehanizam za stvaranje reaktivnog fosfora važan je za razumevanje nastanka života, jer su udari groma relativno konstantni tokom vremema”, dodao je Bendžamin Hes.Razumevanje uloge udara groma kao načina stvaranja upotrebljivog fosfora ima implikacije u potrazi za životom van Zemlje. „Ova otkrića su verovatno primenjiva na bilo kojoj planeti koja ima atmosferu iz koje nastaju mueu. Sve dok planeta ima znatnu količinu munja, imala bi izvor fosfora potreban za nastanak života”, zaključio je naučnik.
(Izvor Kliks)
