Astronomi imaju novu pretpostavku kako otkriti vanzemaljske civilizacije, a ključnu ulogu u tome imaju – crne rupe.
Jedno od najvećih pitanja o svemiru jeste: Jesmo li sami kao tehnološki napredna civilizacija? To podiže i druga pitanja poput onih ako vanzemaljci postoje negde u svemiru, kako izgleda njihova tehnologija, još važnije je kako je možemo otkriti?Nova studija pokušala je odgovoriti na neka od tih pitanja, ako je reč o tehnologiji vanzemaljaca koja predstavlja nešto što zovemo Dajsonovom sferom i ako je ta sfera postavljena ne oko zvezde, već – ni manje, ni više – oko crne rupe.
U ovoj studiji razmatramo izvor energije jako razvijene tip II civilizacije ili tip III civilizacije. Njima bi bio potreban energetski izvor moćniji od njihovog Sunca, napisali su, između ostalog,naučnici u pomenutoj studiji koja je obavljena u naučnom časopisu Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.Akrecioni disk, korona i relativistički mlazevi mogli bi biti potencijalni izvori energije za tip II civilizaciju. Naši rezultati sugerišu da akrecioni disk crne rupe, čija masa je na nivou zvezdane i čak pri niskim Edingtonovim razmerama, može dati stotinu puta više svetlosti nego primarna zvezda, piše u studiji.
Tehnologija korak dalje
Koncept Dajsonove sfere datira iz 60-tih godina proteklog stoleća, a popularisao ga je fizičar Friman Dajson kao potencijalno rešenje koje rešava problem potrošnje energije koja nadilazi mogućnosti planete na kojoj živi neka civilizacija.Reč je o zamišljenoj tehnologiji koja je izgrađena oko neke zvezde u obliku megastrukture i koja koristi energiju te zvezde kao izvor energije za celu civilizaciju. Ono po čemu bi se takva megastruktura u svemiru mogla otkriti jeste infracrveno zračenje koje Dajsonova sfera otpušta u obliku toplote, tako je barem sugerisao sam Dajson.
Friman Dajson (Wikipedia)
Dajsonov koncept su korak dalje odveli naučnici s Tajvana, predvođeni astronomom Tager Ju-Jang Hsjaom s nacionalnog univerziteta Cingua. Naime, oni su postavili pitanje šta ako se Dajsonova sfera izgradi oko crne rupe, da li bi radila i kako bismo je migli otkriti iz našeg ugla svemira, odnosno sa Zemlje?
Graditi oko crnih rupa – da ili ne?
Crne rupe su najpoznatije po svojem izrazito moćnom gravitacionom polju koje proguta sve što mu se približi dovoljno blizu i više istu stvar ne pušta napolje (barem astronomi zasad nisu otkrili suprotno). Stoga se nameće logično pitanje da li je uopšte pametno skupljati energiju od takve svemirske zveri i na koji način.Ispostavlja se da postoji nekolicina procesa u ekstremnoj okolini oko crne rupe iz kojih je moguće prikupljanja energije.
Tajvanski naučnici su proučili te procese, odnosno akrecioni disk materijala koji se vrti oko crne rupe i koji je superzagrejan trenjem do više miliona Celzijusovih stepeni, zatim Hokingovo zračenje, odnosno teoretsko zračenje koje otpuštaju crne rupe koje je prvi predložio fizičar Stiven Hoking.Tu su i drugi potencijalni izvori energije, poput sferične akrecije, korone namagnetisane plazme između unutrašnjnjeg ruba akrecionog diska i ruba horizonta, pa i mlazevi koji se izbacuju pri relativističkim brzinama s polova aktivnih crnih rupa.
Dovoljno za supernaprednu civilizaciju
Hsjao i kolege su uspeli dokučiti, na temelju modela crnih rupa čije mase su 4, 5 i 20 miliona puta veće od mase našeg Sunca, da bi sfera oko crne rupe koju čini konstelacija satelita, mogla delotvorno prikupljati energiju iz dela navedenih procesa. Za poređenje, supermasivna crna rupa u našoj galaksiji ima masu 4 miliona puta veću od našeg Sunca. Najviše svetla može se prikupiti iz akrecionog diska, koji daje svetlost i do 100.000 puta veću od Sunca, što je dovoljno da zadovolji energetske potrebe tipa II civilizacije, zaključili su astronomi.
Dodaju da, ako bi Dajsonova sfera prikupljala i ostale tipove energije, a ne samo elektromagnetsko zračenje, primerice i kinetičku energiju pomenutih mlazeva s polova crnih rupa, ukupna prikupljena energija bila bi otprilike veća još pet puta.Takve megastrukture mogle bi se otkriti na višestrukim talasnim dužinama, smatraju tajvanski naučnici. Toplije Dajsonove sfere bile bi, na primer, vidljivije na ultraljubičastom spektru, a hladnije na infracrvenom, baš kao što je i sam Dajson predvideo.
Lakše reći nego otkriti
No, crne rupe i same odašilju enormne količine zračenja na oba spomenuta spektra, pa bi otkrivanje Dajsonove sfere oko njih bilo lakše reći nego učiniti. Stoga tajvanski naučnici predlažu uzimanje u obzir i drugih merenja, poput promena u sjaju, obzirom da na crnu rupu u vrlo maloj količini utiče i gravitacija same Dajsonove sfere, no dovoljno da posluži kao trag za otkrivanje te megastrukture.
(Izvor Zimo)
