Novo istraživanje je pokazalo da 28 najnaseljenijih gradova u SAD, među kojima su Njujork, Čikaago, Dalas i Denver, tonu od dva do 10 milimetara godišnje. Korišćenjem satelitskih radarskih merenja, tim istraživača iz Politehničkog instituta Vidžinija i Državnog univerziteta uradio je mape visoke rezolucije, koje prikazuju sleganje tla u većim američkim gradovima. U svakom od 28 proučavanih, najmanje 20 posto grada je tonulo, a u 25 gradova najmanje 65 posto.
Gradovi u Teksasu pokazuju najveće stope sleganja, a Hjuston prednjači. Tamo oko 40 posto grada tone više od pet milimetara godišnje, dok 12 posto grada tone 10 milimetara svake godine. Sleganje tla nije neuobičajeno širom sveta, jer se mnoga područja sležu zbog prirodnih geoloških procesa, međutim tim iz Virdžinijskog tehnološkog instituta je zaključio da je 80 posto sleganja urbanih područja u SAD uzrokovano uklanjanjem podzemnih voda za ljudsku upotrebu. Kako gradovi rastu, ovaj problem se može dodatno pogoršati.
I dok sleganje tla predstavlja rizik za obalske gradove, kojima preti i rast nivoa mora pogoršan klimatskim promenama, ono takođe ugrožava gradove u unutrašnjosti čineći ih sklonijim poplavama. Osim toga, neravnomerno sleganje tla u gradu može destabilizovati zgrade i infrastrukturu.
„Latentna priroda ovog rizika znači da infrastruktura može biti tiho ugrožena vremenom, pri čemu šteta postaje evidentna tek kad je ozbiljna ili potencijalno katastrofalna”, izjavio je Manošer Širzai, vanredni profesor u Laboratoriji za posmatranje Zemlje i inovacije Ciedžinijskog tehnološkog instituta.
Iako ne možemo u potpunosti zaustaviti sleganje tla ispod urbanih područja, ipak se može raditi na ublažavanju. Istraživanje je obavljeno nedavno u časopisu Nature Cities.
(Ilustracija Shuterrstock)
(Kliks)
