MEĐU IZMEĐU

DUŠA SE ČITA U PRSTIMA

270 pregleda

Dužina ukazuje na potencijalne psihičke poremećaje.

 

 Najnovije istraživanje tvrdi da osobe čiji je kažiprst kraći od domalog prsta imaju veliku verovatnoću da razviju neki psihijatrijski poremećaj. To su utvrdili kanadski istraživači koji su analizirali dužinu prstiju dobrovoljaca sa klinički dijagnostikovanim psihijatrijskim problemima kako bi utvrdili da li je psihopatija „biološki ukorenjena”, a rezultati su objavljeni u naučnom časopisu za psihijatrijska istraživanja (The Journal of Psichiatric Research), prenosi „Njujork post”. Istraživanje je počelo tako što je primetio da se za one koji imaju kraći kažiprst i duži domali prst već zna da su češće povezani sa osobinama „tamne trijade” i agresivnim ponašanjem.

Kako je navedeno, osobine „tamne trijade” su „veoma društveno obeshrabreni stavovi, odnosno makijavelizam, narcizam i psihopatija”. Utvrđeno je i da osobe koji imaju visoke rezultate na skali „tamne trijade” imaju i „visoke rezultate na mentalnoj čvrstini i sportskim performansama, ali i na različitim vrstama negativnih psihosocijalnih i psiholoških ishoda, uključujući netoleranciju na neizvesnost, osetljivost na anksioznost, bešćutni afekt i po pitanju manipulacije”.

U istraživanju je učestvovalo 80 volontera – 44 sa psihijatrijskim problemima i 36 zdravih osoba bez dijagnostikovanih mentalnih stanja. Analiza njihovih ruku je potvrdila da je „u poređenju sa zdravim kontrolisanim osobama, kod osoba sa klinički dijagnostikovanim psihijatrijskim problemom veća verovatnoća da će imati kraći kažiprst i duži domali prst. S druge strane jedan od autora studije Serž Brand kaže da ljudi sa kraćim kažiprstima ne bi trebalo da se uznemiravaju jer je ta pojva česta.

„Što je više odrasla osoba imala znakova psihopatologije, to se više činilo da je ova odrasla osoba bila izložena većoj koncentraciji testosterona i nižim koncentracijama estrogena tokom prenatalnog perioda života”, rekao je Brand i dodao da je važno da se razume da odnos dužine prstiju kao pokazatelj specifične izloženosti prenatalnim seksualnim steroidima ne treba da se shvati kao „neopoziva sudbina osoba”.

 

(Ilustracija Flickr/Adrien Séné)

(Sputnjik)

O autoru

administrator

Ostavite komentar