Mumija koju su naučnici otkrili pre čestrdeset godina u crkvi u Napulju, pomoću savremene tehnologije otkrila tajne zaraznih bolesti iz perioda renesanse.
Niko od naučnika nije očekivao da će pronaći i uspešno izolovati genom bakterije Escherichia-e coli dok su istraživali mumificirane ostatke napuljskog plemića koji je preminuo 1586. godine, rekao je genetičar i glavni autor studije Džordž Long.Naučnik smatra da će ovo otkriće pomoći budućim istraživanjima pomenute bakterije, koja je vremenom postala otporna na antibiotike i u modernom dobu izaziva tihu epidemiju.
U toku proučavanja crkve Svetog Domenika Mađorea u Napulju 1983. godine, naučnici su otkrili mumificirane ostatke italijanskih plemića iz renesanse. Skoro četrdeset godina kasnije tim naučnika sa Univerziteta Mekmaster u Kanadi rešio je da pomoću savremenih analiza detaljnije ispita jednu mumiju – Đovanija dʼAvalosa, za koga su znali da je patio je od hronične upale žučne kese izazvane kamenom u žuči.
Rečena bakterije živi u crevima ljudi i nekih životinja, ali nekada može delovati kao patogen koji dovodi do upala u telu domaćina tokom stresnih perioda ili usled osnovne bolesti i imunodeficijencija.Poslednjih godina se često piše da ova superbakterija poznata po tome što je otporna na većinu antibiotika, pa se sprovode brojne studije koje bi im pomogle da što efikasnije izleče pacijente kod kojih se uporno vraća.
Poznato je da bakterija Escherichia coli može da dovede do infekcija organa koji doprinose proizvodnji i transportu žuči i da može da izazove stvaranje kalcijumove soli – što je prema tvrdnjama naučnika prvi korak ka formiranju kamena. Naučnici su rešili da detaljnije ispitaju ostatke ovog plemića u cilju rekonstrukcije genoma bakterije.Prema njihovim tvrdnjama uspeli su da izoluju nekontaminiran fragmente ciljane bakterije i rekonstruišu prvi drevni genom. Međutim, istraživački tim je objasnio da potpuna evoluciona istorija za sada ostaje misterija, a i deo koji bi mogao da ukaže na to kada je stekla otpornost na antibiotike.
Bazilika Svetog Domenika Mađorea je jedna od najvažnijih i najvećih crkvi u celom Napulju. Istorijski izvori navode da su u ovoj opatiji studirali neki od najvećih italijanskih umova, kao što su humanista Đovani Pontano i filozofi Đordano Bruno i Tomazo Kampanela.Jedan od najimpresivnijih delova crkve je sakristija – sporedna prostorija, u kojoj je nađeno 38 drevnih kovčega s telima aragonskih prinčeva i napuljskih plemića, koji su umrli u XV i XVI veku.Njihovi kovčezi su bili presvučeni svilom, brokatom i drugim skupocenim materijalima. A pronađene mumijesu jedinstvene ne samo zbog dobre očuvanosti tela, već i zbog slave pokojnika čiji životi su dobro dokumentovani. Ovo je naučnicima pružilo izvanrednu mogućnost za poređenje paleopatoloških i istorijskih podataka.Studija je objavljena u časopisu Communications Biology.
(Izvor Nacionalna geografija)
