Naučnici utvrdili da život može da se seli sa planete na planetu.
Bakterije mogu u svemiru da prežive i tri godine, prema naučnicima koji su proučavali kolonije mikroba izvan Međunarodne svemirske stanice (MSS). Naučnici iz japanskog Tanpopo eksperimenta na MSS kažu da to otkriće znači da vanzemaljski život može da bude rasprostranjen, odnosno da se prenosi sa planete na planetu.Kolonije mikroba, tanje od parčeta papira, otporne su na ekstremnu hladnoću i visoku radijaciju u svemiru, otkrili su naučnici, prenosi „Dejli mejl”.
Ovo otkriće, zapravo, znači da kolonije mikroba mogu da putuju između Zemlje i Marsa ili bilo kog drugog dela svemira, ukoliko „zbiju redove”.
Prema studiji koju su objavili u časopisu Frontiers in Microbiology, naučnici su utvrdili da su uginule samo one bakterije koje su se nalazile na vrhu kolonije, koje su zapravo služile kao zaštitni sloj za ostatak bakterija ispod njih.Ovo otkriće, zapravo, znači da kolonije mikroba mogu da putuju između Zemlje i Marsa ili bilo kog drugog dela svemira, ukoliko „zbiju redove”. Otkriće je bazirano na ispitivanju bakterija deinococcus,koje su bile naseljene izvan MSS skoro tri godine. Ono potkrepljuje teoriju nazvanu panspermija – kontroverznu ideju o tome da organizmi migriraju između planeta, satelita i solarnih sistema. Jedan od zagovornika ove teorije bio je i fizičar i kosmolog Stiven Hoking.
Dr Akihiko Jamagiši, glavni istraživač u eksperimentu Tanpopo kaže da je poreklo života na Zemlji najveća misterija koja muči ljudska bića. „Naučnici imaju potpuno različite poglede na tu stvar. Neki misle da je život veoma redak i da se desio samo jednom u Univerzumu, dok drugi smatraju da može da se desi na svakoj pogodnoj planeti”, kaže Jamagiši.
Hoking, koji je prvi postavio teoriju o kosmologiji, objašnjenu zajednicom opšte teorije relativnosti i kvantne mehanike, smatrao je da „život može da se širi sa planete na planetu ili iz galaksije u galaksiju, putem meteora”.Čak se tvrdilo da je na ovaj način život stigao i na Zemlju, mada su te tvrdnje široko kritikovane u naučnim krugovima.Cilj projekta „Tanpopo” je da se istraži mogućnost prirodnog međuplanetarnog saobraćaja života bakterija.
Testovi su sprovedeni između 2015. i 2018. godine izvan istraživačke letelice nazvane „Kibo”, i to na oko 402 kilometra iznad Zemlje. Pokazali su da mikroskopski organizmi mogu da stvore život negde u svemiru, ponovo se razmnožavajući pošto nađu odgovarajuće uslove.Naučnici su posadili bakterije različitih veličina u svemir na godinu, dve ili tri, i posle podataka njihove izloženosti godinu, dve ili tri, procenili su da su one koje su bile tanje od 0,05 mm mogle da prežive čak 45 godina na MSS. „Rezultat je nagovestio da bi bakterije deinococcus, otporne na radio-zračenje, mogle da prežive tokom putovanja sa Zemlje na Mars i nazad, što je nekoliko meseci ili godina u najkraćoj orbiti”, kazao je Jamagiši sa Tokijskog univerziteta.Prethodna istraživanja su pokazala da bakterije mogu da prežive dugo kada su zaštićene kamenim ogrtačem, što je fenomen poznat kao litopanspermija.
(Izvor N1)
Ovo nije odgovor na pitanje: Kako je nastao život a ponajmanje šta je to život.
To što mikrobi mogu da opstanu u, iz našeg ugla gledano, nepovoljnim uslovima za opstanak života može isto tako da se sagleda da su uslovi za razvoj života na zemlji nepovoljni, sagledano iz nekog drugog ugla. Ali kao što rekoh na početku to nema nikakve veze sa pitanjem – šta je to život. I na zemlji koja je u najvećoj meri vodena planeta postoji život i u pustinjama. Neće se naći bolji odgovor povećavajući razdaljina sagledavanja kad već na zemlji imamo sve odgovore. Treba samo postaviti pravo pitanje.